Lewis & Short

ăd-augĕo, xi, ctum, 2, v. a., to make greater by adding to, to increase, augment.

  1. I. In gen.: timet, ne tua duritia adaucta sit, Ter. Heaut. 3, 1, 26: haec maleficia aliis nefariis cumulant atque adaugent, Cic. Rosc. Am. 11; so id. Inv. 1, 3, 4; 2, 18; cf. id. Ac. 1, 5, 21; Auct. Her. 2, 25; Plin. Pan. 22; Cels. 4, 6 med.
  2. II. Esp., in sacrifices, t. t., to devote (cf. augeo): decumam esse adauctam tibi quam vovi, Plaut. Stich. 2, 2, 62.