Lewis & Short

ăcūmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [acumen], to make pointed, to sharpen, in verb finit.: contextum spinae acuminavit in caudam, Lact. Opif. 7, 7.
Part. perf.: telum culicis, Plin. 11, 2, 1: cornu lunae, id. 18, 35, 79: corpus, id. 11, 24, 28.