Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vīto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [for vicito; root vic-; Gr. ϝικ in εἴκω, to yield; cf. ἴχνος, trace], to shun, seek to escape, avoid, evade (class.; syn.: fugio, effugio).

  1. I. Lit.: tela, Caes. B. G. 2, 25: hastas, spicula, Hor. C. 1, 15, 18: lacum, Caes. B. C. 2, 24 fin.: rupem et puteum, Hor. Ep. 2, 2, 135: aequora, id. C. 1, 14, 20: forum, id. Epod. 2, 7: balnea, id. A. P. 298: sapiens, vitatu quidque petitu Sit melius, causas reddet tibi, id. S. 1, 4, 115: insidias, Phaedr. 1, 19, 2: periculosum lucrum, id. 5, 4, 8: vitataque traxit in arma, Ov. M. 13, 39.
  2. II. Trop.
          1. (α) With acc.: vitia, Cic. Rep. 2, 5, 10; Hor. S. 1, 2, 24: vituperationem, Cic. Prov. Cons. 18, 44: omnes suspitiones, Caes. B. G. 1, 20 fin.: periculum, id. B. C. 1, 70: mortem fugā, id. B. G. 5, 20: proditionem celeritate, Sall. J. 76, 1: culpam, Hor. A. P. 267: se ipsum, to shun one’s self, be tired of one’s own company, id. S. 2, 7, 113: impatientiam nauseae, Suet. Calig. 23.
          2. (β) With dat. (Plautin.): infortunio, Plaut. Curc. 2, 3, 19; id. Poen. prol. 25: huic verbo, id. Cas. 2, 2, 35: malo, Petr. 82.
          3. (γ) With ne: erit in enumeratione vitandum, ne, etc., Cic. Part. Or. 17, 60: ne experiatur, Cels. 2, 17.
          4. (δ) With inf.: tangere vitet Scripta, Hor. Ep. 1, 3, 16.