Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sŭpervăcŭō, adv., v. supervacuus, fin. a.

sŭper-văcŭus, a, um, adj., useless, needless, unnecessary, superfluous, redundant (not ante-Aug.; while supervacaneus is class.): omne supervacuum pleno de pectore manat, Hor. A. P. 337: non tam obest audire supervacua quam ignorare necessaria, Quint. 12, 8, 7: carnes, Plin. 32, 7, 24, § 69: coma, id. 16, 36, 64, § 158: radix, id. 25, 9, 64, § 111: frondes, Col. 5, 5, 19: mihi Baias Musa supervacuas Antonius facit, of no benefit, Hor. Ep. 1, 15, 3: sepulcri honores, id. C. 2, 20, 24: metus, Ov. P. 2, 7, 6: cultus lupini, Col. 2, 11, 5: doctrina, Quint. 2, 8, 8: labor, id. 3, 6, 65: facta, Suet. Tib. 52: pugna, Just. 3, 7, 4: multa, Plin. Pan. 50: littera, Quint. 12, 10, 3: dolium, App. M. 9, p. 219, 19: quod monere supervacuum fuerat, Quint. 1, 4, 22; 11, 2, 45; Col. Arb. 26, 9; Plin. 25, 10, 74, § 121: qui dicit: tu occidisti, supervacuum habet postea dicere: ego non occidi, Quint. 7, 2, 21: quale sit describere supervacuum habeo, Plin. 27, 12, 99, § 125: diligentiam in supervacuis adfectare, id. 17, 1, 1, § 9.
Adv. with prepp.: res ad praecavendum vel ex supervacuo movit, Liv. 2, 37, 8: quid est iracundia in supervacuum tumultuante frigidius? to no purpose, uselessly, Sen. Ira, 2, 11, 2; id. Cons. ad Marc. 1, 6; id. Ep. 70, 15: adjectio vicini pro supervacuo habenda est, Dig. 8, 4, 5.
Adv., superfluously, uselessly.

      1. a. Form sŭpervăcŭō, Plin. 11, 25, 30, § 87; Dig. 11, 7, 14 med.; 18, 1, 64.
      2. b. Form sŭpervăcŭē, Paul. Sent. 3, 5, 20; Tert. ad Mart. 1; Vulg. Psa. 24, 4; 34, 7.