Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

Sicca, ae, f., a border-town on the east of Numidia, with a temple of Venus, now Kef, Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 56, 3; Val. Max. 2, 6, 15.
Hence, Siccenses, ĭum, m., the inhabitants of Sicca, Sall. J. 56, 4 sq.

sicco, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [siccus].

  1. I. Act., to make dry, to day, to dry up.
    1. A. In gen. (freq. and class.): venti et sol siccare prius confidunt omnia posse, Lucr. 5, 390; cf.: sol siccaverat herbas, Ov. M. 4, 82: siccabat rorantes capillos, id. F. 4, 141: sole capillos, id. M. 11, 770; Plin. 27, 9, 55, § 79: aliquid in sole, Col. 12, 46, 5; Plin. 12, 13, 27, § 47: aliquid ad lunam, id. 21, 11, 36, § 62: lina madentia, Ov. M. 13, 931: retia litore, id. ib. 11, 362: vellera, Verg. E. 3, 95: veste cruores, id. A. 4, 687: cruorem, Gell. 5, 14, 22: lacrimas, Prop. 1, 19, 23; Ov. M. 8, 469; 9, 395; id. F. 3, 509: jocis lacrimas siccare, Quint. 11, 1, 6 al.: genas, Ov. M. 10, 362: frontem sudario, Quint. 11, 3, 148.
    2. B. Esp.
      1. 1. To dry up, drain land, marshes, springs, etc.: paludes, Cic. Phil. 5, 3, 7; so, paludem, Quint. 3, 8, 16; Suet. Caes. 44: amnes, Ov. M. 2, 257: fontes, id. ib. 13, 690; cf.: palustria aestate siccantur, Plin. 12, 22, 48, § 104: agri siccati, drained lands, lands uncovered by draining, Suet. Claud. 20: dea Sidereo siccata sitim collegit ab aestu, parched, Ov. M. 6, 341.
      2. 2. To exhaust, drain dry, etc. (poet.): ovis ubera, Verg. E. 2, 42; so, distenta ubera, Hor. Epod. 2, 46; for which, transf.: distentas siccant pecudes, Luc. 4, 314; so, siccata ovis, i. e. milked, Ov. Am. 3, 5, 14: calices, i. e. to drain, empty, Hor. S. 2, 6, 68; so. cadis siccatis, id. C. 1, 35, 27; cf.: cum siccare sacram largo Permessida posset Ore, to drink deeply from the fountain of the Muses, i. e. to be a great poet, Mart. 8, 70, 3.
        In Gr. construction: Arethusa virides manu siccata capillos, Ov. M. 5, 575.
      3. 3. To dry up, heal up, remore an unwholesome humor; or, to heal up, free some part of the body from an unwholesome humor (poet. and in the elder Pliny): ad pituitam oris siccandam. Plin. 23, 1, 13, § 17: suppurata, id. 36, 17, 28, § 133: strumas, id. 24, 4, 6, § 11: corpora, id. 31, 6, 33, § 62: os, id. 12, 12, 26, § 43: arterias umidas, id. 20, 14, 53, § 148; cf.: corpus pilā, i. e. to strengthen, invigorate, Lucil. ap. Non. 394, 29; v. siccitas, I. B. 3.: vulnera, Ov. M. 10, 187; cf.: ad fluminis undam Vulnera siccabat lymphis, Verg. A. 10, 834; for which, in a Gr. construction: juvenes siccati vulnera lymphis, Stat. Th. 1, 527.
  2. II. Neutr., to become dry, get dry (very rare): quotiens flumina et stagna siccaverint, Lact. 7, 3, 8: tundis cuminum et postea infundis in aceto; cum siccaverit, etc., Apic. 3, 18, § 105; 4, 2, § 132 al.
    Impers.: ubi pluerit et siccaverit, Cato, R. R. 112, 2.

siccus, a, um, adj. [cf. Sanscr. cush, to dry up; Gr. αὔω], dry.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. aridus): arena, Verg. G. 1, 389: fauces fluminum, id. ib. 4, 427: siccāque in rupe resedit, id. A. 5, 180: litus, id. ib. 6, 162: siccum et sine umore ullo solum, Quint. 2, 4, 8: glebae, Hor. Epod. 16, 55: agri, id. S. 2, 4, 15: lacus, Prop. 2, 14 (3, 6), 11: regio, Curt. 9, 10, 2: via (opp. palustris), Dig. 43, 8, 2, § 32 et saep.
      Sup.: horreum siccissimum, Col. 12, 15, 2: oculi, tearless, Quint. 6, 2, 27; Prop. 1, 17, 11; Hor. C. 1, 3, 18; so, lumina, Tib. 1, 1, 66; Luc. 9, 1044: genae, Prop. 4 (5), 11, 80; Ov. H. 11, 10: decurrere pedibus super aequora siccis, id. M. 14, 50; and, transf.: siccus aerumnas tuli, tearless, Sen. Herc. Oet. 1270: pocula, Tib. 3, 6, 18: urna, Hor. C. 3, 11, 23: panis, dry bread, Sen. Ep. 83, 6; Plin. 22, 25, 68, § 139: agaricum manducatum siccum, id. 26, 7, 18, § 32; Capitol. Anton. 13; Vop. Tac. 11: spolia non sanguine sicca suo, Prop. 4 (5), 10, 12: cuspis, Stat. Th. 8, 383: ensis, Sen. Troad. 50.
      With gen.: sicci stimulabant sanguinis enses, i. e. bloodless, Sil. 7, 213: carinae, standing dry, Hor. C. 1, 4, 2: magna minorque ferae (i. e. ursa major et minor), utraque sicca, i. e. that do not dip into, set beneath the sea, Ov. Tr. 4, 3, 2; so, signa, id. ib. 4, 9, 18: aquae, i. e. snow, Mart. 4, 3, 7: vox, dried up with heat, husky, Ov. M. 2, 278 et saep.
      1. 2. As subst.: siccum, i; and plur.: sicca, ōrum, n., dry land, a dry place; dry places: donec rostra tenent siccum, Verg. A. 10, 301: in sicco, on the dry land, on the shore, Prop. 3, 10 (9), 6; Verg. G. 1, 363; Liv. 1, 4; Plin. 9, 8, 8, § 27; 26, 7, 22, § 39: ut aqua piscibus, ut sicca terrenis, circumfusus nobis spiritus volucribus convenit, Quint. 12, 11, 13: harundo, quae in siccis provenit, Plin. 16, 36, 66, § 165; so, in siccis, id. 17, 22, 35, § 170.
    2. B. In partic.
      1. 1. Of the weather, dry, without rain: sive annus siccus estseu pluvius, Col. 3, 20, 1: ver, Plin. 11, 29, 35, § 101: aestivi tempora sicca Canis, Tib. 1, 4, 6; for which: incipit et sicco fervere terra Cane, Prop. 2, 28 (3, 24), 4: sole dies referente siccos, Hor. C. 3, 29, 20: siccis aër fervoribus ustus, Ov. M. 1, 119: caelum, Plin. 18, 12, 31, § 123: ventus, id. 2, 47, 48, § 126; Luc. 4, 50: luna, Prop. 2, 17 (3, 9), 15; Plin. 17, 9, 8, § 57; cf. id. 17, 14, 24, § 112: nubes, i. e. without rain, Luc. 4, 331: hiemps, without snow, Ov. Am. 3, 6, 106.
      2. 2. Of the human body, dry, as a healthy state (opp. rheumy, catarrhal, tumid, etc.), firm, solid, vigorous: (mulier) sicca, succida, Plaut. Mil. 3, 1, 192; Petr. 37: corpora sicciora cornu, Cat. 23, 12: corpora graciliora siccioraque, Plin. 34, 8, 19, § 65: (puella) Nec bello pedenec ore sicco, free from saliva, Cat. 43, 3; cf. tussis, without expectoration, Cels. 4, 6: medicamentum, causing dryness, Scrib. Comp. 71.
      3. 3. Dry, thirsty: nimis diu sicci sumus, Plaut. Pers. 5, 2, 41; cf.: siti sicca sum, id. Curc. 1, 2, 26; 1, 2, 22; id. Ps. 1, 2, 51; Hor. S. 2, 2, 14: faucibus siccis, fasting, Verg. A. 2, 358.
        1. b. Transf., abstemious, temperate, sober (syn. sobrius): Art. Ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem, etc. Pa. At nunc dehinc scito, illum ante omnesMadidum, nihili, incontinentem, Plaut. As. 5, 2, 7; so (opp. vinolentus) Cic. Ac. 2, 27, 88; id. Agr. 1, 1, 1; id. Fragm. ap. Non. 395, 4 (opp. vinolenti); Sen. Ep. 18, 3; Hor. S. 2, 3, 281; id. C. 4, 5, 39: siccis omnia dura deus proposuit, id. ib. 1, 18, 3; id. Ep. 1, 19, 9; 1, 17, 12.
  2. II. Trop.
      1. 1. Firm, solid (acc. to I. B. 2.): (Attici) sani duntaxat et sicci habeantur, Cic. Opt. Gen. 3, 8; cf.: nihil erat in ejus oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum, id. Brut. 55, 202; Quint. 2, 4, 6.
      2. 2. Of style, dry, insipid, jejune (acc. to I. B. 3.): siccum et sollicitum et contractum dicendi propositum, Quint. 11, 1, 32: sicca et incondita et propemodum jejuna oratio, Gell. 14, 1, 32: durus et siccus, Tac. Or. 21: ne sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur, ignorant, unformed, unprepared, Suet. Gram. 4.
      3. 3. Dry, cold: medullae, i. e. void of love, cold, Prop. 2, 12 (3, 3), 17; so, puella, Ov. A. A. 2, 686; Mart. 11, 81, 2; cf. id. 11, 17, 8.
        Hence, adv.: siccē, dryly, without wet or damp (very rare; perh. only in the two foll. passages).
    1. A. Lit.: ut bos sicce stabuletur, Col. 6, 12, 2.
    2. B. Trop.: eos solos Attice dicere, id est quasi sicce et integre, firmly, solidly, Cic. Opt. Gen. 4, 12; v. supra, II.