Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rītus, ūs (gen. rituis, Varr. ap. Non. 494, 30; abl. rite nefasto, Stat. Th. 11, 285; v. rite), m. [etym. unknown], orig. belonging to relig. lang.

  1. I. Lit., the form and manner of religious observances; a religious usage or ceremony, a rite (cf. caerimonia): Graeco ritu sacra non Romano facere, Varr. L. L. 7, § 88 Müll.: sacra diis aliis Albano ritu, Graeco Herculi facit, Liv. 1, 7: quo haec privatim et publice modo rituque flant, discunto ignari a publicis sacerdotibus, Cic. Leg. 2, 8, 20; cf.: morem ritusque sacrorum Adiciam, Verg. A. 12, 836: de more rituque priscae religionis, Suet. Tit. 5: ex patriis ritibus optuma colunto, Cic. Leg. 2, 9, 21; 2, 16, 40: tempestates, quae populi Romani ritibus consecratae sunt, id. N. D. 3, 20, 51: regina dei (sc. Bacchi) Ritibus instruitur, Ov. M. 6, 591: sacrificos docuit ritus, id. ib. 15, 483: profanos ritus exuere, Tac. A. 2, 85 fin.: lustrari magico ritu, Ov. M. 10, 398.
  2. II. Transf., in gen., a custom, usage, manner, mode, way: ritus, mos vel consuetudo, Fest. p. 273 Müll.; cf. id. p. 289 ib.
        1. a. Usually in abl. sing. and with a foll. gen., after the usage, wont, manner, or fashion of any thing.
          1. (α) With gen.: more ferarum Quadrupedumque ritu, Lucr. 4, 1265: qui pecudum ritu ad voluptatem omnia referunt, Cic. Lael. 9, 32: pecudum, ferarumque, Liv. 3, 47; 5, 44; Quint. 8, 3, 81; Ov. M. 6, 717; 15, 222: latronum vivere, Cic. Phil. 2, 25, 62: juvenum, Hor. A. P. 62: Lucili, id. S. 2, 1, 29: Herculis (petiisse laurum), id. C. 3, 14, 1; cf. Dianae (cincta, etc.), Ov. M. 1, 695; 9, 89; 10, 536: fluminis, Hor. C. 3, 29, 34: tempestatis, id. S. 2, 3, 268: non hominis sed accipitris, Just. 27, 2, 8: volucri ritu flammarum, Lucr. 1, 1102.
          2. (β) With adj.: haec mulier cantherino ritu astans somniat, Plaut. Men. 2, 3, 46: ritu barbarico esse, id. Cas. 3, 6, 19: res quaeque suo ritu procedit, Lucr. 5, 923: novo Sublime moliar atrium, Hor. C. 3, 1, 46: aleatorio, Gell. 18, 13, 6; cf.: rancida quo perolent projecta cadavera ritu, in the way that, such as, Lucr. 6, 1157.
        2. b. In other cases (mostly poet. and post-Aug.), habit, custom, usage: cognosse Sabinae Gentis ritus, Ov. M. 15, 5: referre Cyclopum, id. ib. 15, 93: humanos, id. ib. 9, 500: in alienos ritus mores legesque verti, Liv. 24, 3, 12: ritus dissimiles habuere duo examina apium, Plin. 11, 10, 10, § 23: moresque tractamus innumeros, id. 7, 1, 1, § 6: externas caerimonias, Aegyptios Judiacosque ritus compescuit, Suet. Tib. 36; Sil. 15, 40: de ritu nuptiarum, Dig. 23, tit. 2.