Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕlĭquor, ātus, 1, v. dep. n. and a. (act. collat. form reliquavit, Dig. 34, 3, 9) [reliquus], to be in arrears, to leave a balance, to owe a balance, remain indebted (jurid. Lat.).

  1. I. Neutr.: eos debitores rerum publicarum accipere debemus, qui ex administratione reipublicae reliquantur, Dig. 50, 4, 6: si filius in muneribus publicis reliquatus est, ib. 10, 2, 20, § 6; 33, 8, 23 pr.
  2. II. Act.: reliquatus est amplam summam, Dig. 33, 7, 20: debitum ex conductione, ib. 26, 7, 46.