Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pĭger, gra, grum (late Lat. collat. form of sup. pigrissimus, Tert. Exhort. ad Castit. 13), adj. [piget].

  1. I. Lit., unwilling, reluctant, averse (rare): gens pigerrima ad militaria opera, Liv. 21, 25, 6: pigriores ad facinus, id. 39, 13, 11: pigriores ad cetera munia exequenda, Curt. 6, 9, 29: ad litteras scribendas pigerrimus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 1: ad conatus magnos piger, Sen. Ira, 3, 3, 1.
  2. II. Transf.
    1. A. Backward, slow, dull, lazy, indolent, sluggish, inactive (of persons and things).
          1. (α) With in and abl.: interdum piger, interdum timidus in re militari videbare, Cic. Fam. 7, 17, 1.
          2. (β) Absol.: taurus ipsā mole piger, Juv. 12, 12: mare pigrum ac prope immotum, i. e. flowing slowly, sluggish, Tac. G. 45: pigrum mare et grave, id. Agr. 10: palus, Ov. P. 4, 10, 61: annus, that moves lazily, passes slowly, Hor. Ep. 1, 1, 21: bellum, that advances slowly, Ov. F. 2, 727: campus, unfruitful, Hor. C. 1, 22, 17: pigriora sunt ista remedia, operate too slowly, Col. 2, 17, 3.
            Prov.: vult et non vult piger, Vulg. Prov. 13, 4: dicit piger, leo est in viā, id. ib. 26, 13: pigrā munire castra dolabrā, lazily handled, Juv. 8, 248.
          3. (γ) With gen. (poet.): militiae piger et malus, Hor. Ep. 2, 1, 124: pericli, Sil. 14, 264: serpit Arar per rura pigerrimus undae, id. 15, 504.
          4. (δ) With inf. (poet.): piger scribendi ferre laborem, Hor. S. 1, 4, 12 (cf. the opp.: impiger hostium Vexare turmas, id. C. 4, 14, 22).
            Absol.: pigrum et iners videtur sudore adquirere quod possis sanguine parare, Tac. G. 14 fin.
            Hence, poet. transf.,
      1. 2. Sluggish, i. e. that makes sluggish, benumbing: sopor, Cat. 63, 37: frigora, Tib. 1, 2, 29: senecta, id. 1, 10, 40.
    2. B. Dull, dispirited, dejected, sad (poet. and in postclass. prose): vultus, Mart. 2, 11, 3: pigrum aliquem facere, id. 10, 104, 15: piger tristisque, App. M. 4, p. 157 fin.
    3. C. Dull, unfeeling (poet.): hinc fessos subrepsit in artus Insidiosa quies et pigrae oblivio vitae, Stat. S. 1, 4, 56 sq.; cf.: indigna est pigro forma perire situ, Ov. Am. 2, 3, 14.
      Hence, adv.: pĭgrē, slowly, sluggishly (post-Aug.): in servitutem transiens, Sen. Ira, 3, 17: pigre ac segniter agere, Col. 7, 5, 3.
      Comp.: pigrius, Plin. 10, 34, 52, § 105; Luc. 5, 434.

pī̆gro, āvi, ātum, 1, v. n. [piger], to be indolent, slow, dilatory (ante-class.), Lucr. 1, 410: melius pigrasse quam properasse est hoc nefas, Att. ap. Non. 154, 2 (Trag. Rel. p. 144 Rib.): cur propter haec pigrem? id. ib. 153, 32 (Trag. Rel. p. 147 Rib.).