Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pestĭfer and (rarely, Cels. 2, 6) pes-tĭfĕrus, ĕra, ĕrum, adj. [pestis-fero].

  1. I. Bringing pestilence, pestilential: odor, Liv. 25, 26, 11.
  2. II. In gen., that brings destruction, destructive, baleful, noxious, pernicious, pestiferous (class.): res pestiferae et nocentes, Cic. N. D. 2, 47, 120: accessus ad res salutares, a pestiferis recessus, id. ib. 2, 12, 34: acutus et pestifer morbus, Cels. 4, 1, 1: sudor, id. 2, 6: aquae, Val. Fl. 4, 594: ignis, Ov. M. 8, 477: fames, id. ib. 8, 784: fauces, Verg. A. 7, 570: aër, Col. 10, 331: bellum, Cic. Fam. 4, 3, 1: bella civilia, id. Off. 1, 25, 86: Antonii pestifer reditus, id. Phil. 3, 2, 3: homo, Vulg. Act. 24, 5: pestiferum fulgur dicitur, quo mors exsiliumve significari solet, Fest. p. 210 Müll.; cf.: pestifera quae mortem aut exsilium ostendunt, id. p. 245 ib.
    Subst.: pestĭfer, ĕri, m., a mischievous person, Vulg. Ecclus. 11, 35.
    Adv.: pestĭfĕrĕ, balefully, pestiferously (rare but class.), Cic. Leg. 2, 5, 13; Hilar. Trin. 7, 3.