Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

per-tundo, tŭdi, tūsum (tussum; pertunsus, Aur. Vict. Epit. 9, 10), 3, v. a., to beat, push, or thrust through, to make a hole through, to bore through, perforate (mostly ante-class.; not in Cic. or Cæs.): latus pertudit hasta, Enn. ap. Prisc. p. 891 P. (Ann. v. 395 Vahl.); cf.: me pertudit in latus, id. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 81 (Ann. v. 540 ib.): terebrā vitem, Cato, R. R. 41, 3: calicem per fundum, id. ib. 52, 1: crumenam, Plaut. Ps. 1, 2, 37: guttae saxa pertundunt, Lucr. 4, 1287: tigna terebrare et pertundere perque forare, id. 5, 1268: tunicam, Cat. 32, 11: positos tineā pertunde libellos, Juv. 7, 26: mediam venam, to lance. id. 6, 46: lapide ungulam, Col. 6, 15, 1: crebra foramina, Vitr. 10, 22.
Hence, pertūsus, a, um. P. a., perforated, that has a hole or opening: pertusa sella, Cato, R. R. 157: compita, passable, Pers. 4, 28: laenā, Juv. 5, 131.
Prov.: ingerere aliquid in pertusum dolium, i. e. to spend one’s time to no purpose, to labor in vain, Plaut. Ps. 1, 3, 135; cf.: non omnia pertusum congesta quasi in vas Commoda perfluxere, Lucr. 3, 937: mittere in sacculum pertusum, Vulg. Ag. 1, 6.