Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

per-sŏno, ŭi, ĭtum, 1 (perf. personavit, App. M. 5, p. 164, 24: personasse, Prud. στεφ. 34 praef.), v. n. and a.

  1. I. Neutr.
    1. A. To sound through and through, to resound: cum domus cantu et cymbalis personaret, Cic. Pis. 10, 22: ut cotidiano cantu vocum et nervorum et tibiarum nocturnisque conviviis tota vicinitas personet, id. Rosc. Am. 46, 134; id. Phil. 2, 41, 105: domus Molossis Personuit canibus, Hor. S. 2, 6, 114: ploratu lamentisque et planctibus tota regia personabat, Curt. 10, 5, 7: ab aetheris personat axe fragor, Ov. Tr. 1, 2, 46: tuba, Vulg. Judic. 7, 18.
    2. B. To make a sound on a musical instrument, to sound, play: citharā Iopas Personat, Verg. A. 1, 741: cymbalis, Vulg. 1 Par. 16, 5: buccinis, id. Jos. 6, 13.
  2. II. Act.
    1. A. To fill with sound or noise, to make resound (class.): Cerberus haec regna latratu Personat, Verg. A. 6, 417: aequora conchā, id. ib. 6, 171: aures hujusmodi vocibus, Cic. Fam. 6, 18, 4; so, aurem, to bawl in one’s ear, Hor. Ep. 1, 1, 7: ille humi prostraverat corpus, gemitu ejulatuque totam personans regiam, Curt. 8, 2, 5: pulpita socco, to play in comedy, Claud. Cons. Mall. Theod. 314: mons choris Aegipanum undique personatur, Sol. 24.
    2. B. To cry out, call aloud (rare but class.): illae vero non loquuntur solum, verum etiam personant, huc unius mulieris libidinem esse prolapsam, Cic. Cael. 20, 47: quas res isti in angulis personant, id. Rep. 1, 2, 2: totam inde per urbem personat, ut, etc., Val. Fl. 2, 163; Tac.A. 14, 15; Vulg. Jer. 31, 7.
    3. C. To sound or blow upon an instrument (post-class.): personavit classicum, gave the signal for attack, App. M. 5, p. 164, 24.