Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

per-mănĕo, mansi, mansum, 2, v. n.,

  1. I. to stay to the end; to hold out, last, continue, endure, remain; to persist, persevere (class.; syn.: persto, persevero).
          1. (α) Absol.: ut quam maxime permaneant diuturna corpora, Cic. Tusc. 1, 45, 108; id. Fin. 2, 27, 87: ira tam permansit diu, Ter. Hec. 3, 1, 25; Sall. J. 5, 5: Athenis jam ille mos a Cecrope permansit, Cic. Leg. 2, 25, 63.
            With ad: verris octo mensium incipit salire: permanet, ut id recte facere possit, ad trimum, Varr. R. R. 2, 4, 8: perdiuturna, permanens ad longinquum et immensum paene tempus, Cic. N. D. 2, 33, 85; so, ad posteros nostros, Decret. Tergest. 2, 26: solus ad extremos permanet ille rogos, Ov. A. A. 2, 120: ad numerum, Cic. N. D. 1, 37, 105.
            With in and acc.: ultima quae mecum seros permansit in annos, Ov. Tr. 4, 10, 73.
            With adv. quo: quo neque permaneant animae neque corpora nostra, Lucr. 1, 122; v. Lachm. ad h. l.
          2. (β) With in and abl.: Seleucus in maritimā orā permanens, Liv. 37, 21: in voluntate, Cic. Fam. 5, 2, 10: in pristinā sententiā, id. Att. 1, 20, 3: in proposito susceptoque consilio, id. Off. 1, 31, 112: in officio, Caes. B. G. 5, 4.
          3. * (γ) With gen.: virtus sola permanet tenoris sui, Sen. Ep. 76, 19.
  2. II. To abide in a way, rule, or mode of life, to live by, to devote one’s life to (eccl. Lat.): in proposito cordis, Vulg. Act. 11, 23: in gratiā Dei, id. ib. 13, 43: in fide, id. ib. 14, 21: in peccato, id. Rom. 6, 1: in carne, id. Phil. 1, 24: in eādem regulā, id. ib. 3, 16.

per-māno, āvi, ātum, 1, v. n., to flow through, press through, penetrate.

  1. I. Lit. (rare): in saxis ac speluncis permanat aquarum Liquidus umor, Lucr. 1, 348: permanat calor argentum, id. 1, 494: primordia singula per quojusque foramina permanare, id. 2, 397; so id. 6, 952; 3, 699.
  2. II. Transf., to flow to any place; to penetrate, reach anywhere (class.; syn.: penetro, pervado): sucus permanat ad jecur, Cic. N. D. 2, 55, 137: venenum in omnis partis corporis permanat, id. Clu. 62, 173 (but in Lucr. 1, 122, the correct read. is permaneant; v. Lachm. ad h. l., and permaneo, α).
    1. B. Trop.
      1. 1. To penetrate, reach, extend to any place: amor usque in pectus permanavit, Plaut. Most. 1, 2, 63; Lucr. 3, 253: conclusiunculae ad sensus non permanantes, Cic. Tusc. 2, 18, 42: ut sermones hominum ad vestras aures permanarent, id. Balb. 25, 56: macula permanat ad animum, id. Rosc. Am. 24, 66: Pythagorae doctrina permanavisse mihi videtur in hanc civitatem, id. Tusc. 4, 1, 2; cf.: hoc ubi uno auctore ad plures permanaverat, etc., Caes. B. C. 2, 29, 1.
      2. * 2. Permanare palam, to be divulged, become known, Plaut. Capt. 2, 1, 25.