Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

offundo (obf-), ūdi, ūsum, 3, v. a. [obundo].

  1. I. To pour before or around; to pour out, pour down (class.).
    1. A. Lit.: cibum (avibus), Plaut. As. 1, 3, 64; id. Trin. 4, 3, 84.
      1. 2. Transf., mid., to pour itself out; to spread, extend: ut piscibus aqua, nobis aër crassus offunditur, i. e. surrounds us, Cic. Ac. 2, 25, 81: rubor gravissimis quoque viris offunditur, Sen. Ep. 11, 3: cum ignis oculorum cum eo igne, qui est ob os offusus, se confudit, Cic. Univ. 14: asinus offunditur, tumbles down, App. M. p. 144, 23.
    2. B. Trop., to pour or spread out any thing over a person or thing: quasi noctem quandam rebus offundere, Cic. N. D. 1, 3, 6: haec indoctorum animis offusa caligo est, id. Tusc. 5, 2, 6: tamquam si offusa rei publicae sempiterna nox esset, id. Rosc. Am. 32, 91: omnium rerum terrorem oculis et auribus, Liv. 28, 29: caliginem oculis, id. 26, 45: pavorem incompositis, id. 10, 5: errorem alicui, to cause, id. 34, 6: quibus tenebris est offusa hominis cogitatio, Lact. de Ira, 1, 5; id. Inst. 7. 24, 7.
  2. II. To spread over, i. e. to cover a thing with something.
    1. A. Lit.: ut obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae, eclipsed, Cic. Fin. 3, 14, 45: oculi clarissimā in luce tenebris offusi, Val. Max. 2, 7, 6.
    2. B. Trop.: offusus pavore, overcome, Tac. A. 11, 31: Marcellorum meum pectus memoria obfudit, has filled, Cic. Marcell. 4, 10 dub.: non existimare se tantis tenebris offusam esse rem pnblicam, Val. Max. 3, 8, 3; 2, 7, 6.