Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ŏdĭōsē, adv., v. odiosus fin.

ŏdĭōsus, a, um, adj. [odium], hateful, odious, vexatious, offensive, unpleasant, disagreeable, annoying, troublesome, etc. (class.; syn.: invisus, offensus).

  1. I. Of persons: odiosus mihi es, Plaut. Ps. 1, 1, 28: infestum et odiosum esse alicui, id. Truc. 1, 1, 65; Lucr. 4, 1165: senex, Ov. R. Am. 471.
  2. II. Of things: dona odiosa ingrataque, Plaut. Truc. 4, 1, 7: odiosa et inepta amatio, id. Rud. 4, 5, 14: motus odiosiores, Cic. Off. 1, 36, 130: verbum, id. Or. 8, 25: odiosissima natio, Phaedr. 2, 5, 4: cupidis rerum talium odiosum fortasse et molestum est carere, it is vexatious, unpleasant, Cic. Sen. 14, 47; id. Phil. 1, 11, 27.
    Hence, adv.: ŏdĭōsē, in a hateful manner, odiously, vexatiously: facere, Plaut. Bacch. 4, 9, 139: dicere, Cic. Brut. 82, 284; Ter. Ad. 4, 2, 49; Cic. de Or. 2, 65, 262.
    Sup.: odiosissime, Aug. de Dono Persev. 61.