Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

mūnĭ-cĭpālis, e, adj. [municipium], of or belonging to a municipium, municipal (class.): est enim ipse, a materno geuere, municipalis, Cic. Sull. 8, 25: homines, id. Att. 8, 13, 2: adulter, Tac. A. 4, 3: dolor, i. e. municipum, Cic. Att. 7, 11, 4.
As the municipia were subordinate to the capital cities, the term is sometimes used in a contemptuous sense, analagous to our provincial: municipalis eques (of Cicero), Juv. 8, 236: municipalis harenae perpetui comites, id. 3, 34: municipales et cathedrarii oratores, Sid. Ep. 4, 3: poëtae, id. Carm. 9, 310: municipalia sacra vocantur, quae ab initio habuerunt ante civitatem Romanam acceptam, quae observare eos voluerunt Pontifices, et eo more facere, quo adfuissent (assuessent) antiquitus, Paul. ex Fest. p. 157 Müll.
Hence, adv.: mūnĭcĭpā-lĭter, in a municipium (post-class.): municipaliter natus, Sid. Ep. 1, 11.