Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

magnĭfĭco, āvi, ātum, 1, v. a. [magnificus].

  1. I. To make much of, to value greatly, esteem highly, set a high value on (ante-class. and late Lat.): aliquem, Plaut. Stich. 1, 2, 44: te quia me colitis et magnificatis, id. Cist. 1, 1, 22: unum ex omnibus Venus voluit me magnificare, id. Men. 2, 3, 19: illam haud minus quam se ipsum, Ter. Hec. 2, 2, 18: ob tuam perfidiam te amo et metuo et magnifico, Plaut. Ps. 3, 1, 34: quid est homo, quia magnificas eum, Vulg. Job, 7, 17.
  2. II. Transf., to magnify, extol, praise highly (post-Aug.): Arcesilaum quoque magnificat Varro, Plin. 35, 12, 45, § 155; 36, 5, 4, § 41: aliquid, id. 17, 9, 6, § 50; cf. id. 36, 12, 18, § 83; Auct. Her. 3, 4, 8 Klotz.
    1. B. To praise, glorify, worship: magnificate Dominum mecum, Vulg. Psa. 34, 3: Deum Israël, id. Matt. 15, 31.
    2. C. To exalt, honor: nomen tuum, Vulg. Gen. 12, 2: Salomonem, id. 1 Paral. 29, 25.
      Pass.: magnificabor, Vulg. Ezech. 38, 23.
    3. D. To enlarge: fimbrias, Vulg. Matt. 23, 5.