Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

luxo, āvi, ātum, 1, v. a. [Gr. λοξός, slanting, akin to obliquus, limus, licinus], to put out of joint, to dislocate.

  1. I. Lit.: luxatum si quod est, sanum faciet, Cato, R. R. 157: luxata in locum reponere, Sen. Ep. 104, 18: articulis luxatis, Plin. 30, 9, 23, § 79: luxata corpora, id. 31, 6, 37, § 71.
  2. II. Transf., to put out of place, displace: luxare vitium radices, Plin. 17, 24, 37, § 227: luxatae machinae, fallen apart, id. 36, 15, 24, § 119: luxata cornua, id. 8, 45, 70, § 179.

1. luxus, a, um, adj. [= Gr. λοξός; v. luxo], dislocated: luxum si quod est, Cato, R. R. 160: luxo pede, Sall. Fragm. ap. Prob. p. 1476 P. (Hist. 5, 2); cf.: luxa membra e suis locis mota et soluta, Paul. ex Fest. p. 119, 17 Müll.
Subst.: luxum, i, n., a dislocation: emplastrum utile ad luxa, vel fracta, Marc. Emp. 36.