Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word irridendis could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

irrīdenter (inr-), adv., v. irrideo fin.

irrīdĕo (inr-), rīsi, rīsu , 2, v. n. and a. [1. in-rideo] (collat. form irrīdo, ĕre, M. Brutus ap. Diom. p. 378 P.).

  1. I. Neutr., to laugh at a person or thing, to joke, jeer: irrides in re tanta, Ter. Heaut. 5, 2, 29; id. And. 1, 2, 33: tam aperte, id. Phorm. 5, 7, 63: Caesar mihi irridere visus est, Cic. Att. 12, 6, 3: Lemnii irridentes responderunt, Nep. Milt. 1, 5; cf.: multum irridentibus, Tac. A. 1, 8: qui irrident, quod, etc., Cic. Off. 1, 35, 128: et ille irridensinquit, Suet. Galb. 4: irridens respondit, id. Tib. 52.
  2. II. Act., to mock, ridicule, laugh to scorn: bonis tuis rebus meas res irrides malas, Plaut. Trin. 2, 4, 45: venis ultro irrisum dominum, id. Am. 2, 1, 40: nos, Ter. Eun. 5, 7, 17: per jocum deos irridens, Cic. N. D. 2, 3, 7: Romam atque contemnere, id. Agr. 2, 35, 96: vos ab illo irridemini, id. Ac. 2, 39, 123: semel irrisus, Hor. Ep. 1, 17, 58: perpessus es non irridendam moram, Plin. Pan. 63, 2: quae irrideri ab imperitis solent, Cic. Fin. 3, 22, 75: irrisam sine honore ratem Sergestus agebat, Verg. A. 5, 272: vox praeconis irrisa est, Suet. Claud. 21: tantam irridendi sui facultatem dare, Cic. Div. 2, 17, 39.
    Aliquem irrisum habere, to make a laughing-stock: me impune irrisum esse habitum, Plaut. Ep. 3, 4, 83.
    Hence, irrī-denter, adv., jeeringly, scoffingly (anteand post-class.): petit, Laber. ap. Charis. p. 181 P. (Com. Fragm. v. 93 Rib.): admonere, Aug. Ep. 5 med.