Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word impotu could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

impōtābĭlis (inp-), e, adj. [2. in-potabilis], not drinkable, Hier. Ep. 78; Mans. 5.

impŏtens (inp-), entis, adj. [2. in-potens], powerless, impotent, weak, feeble (class.).

  1. I. In gen.
          1. (α) Absol.: neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt, Cic. Fin. 1, 16, 52: ad opem impotentium, id. Mur. 28, 59; cf. Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure, Hor. C. 2, 1, 26.
          2. (β) With gen., having no power over, not master of, unable to control: gens impotens rerum suarum, Liv. 9, 14, 5; cf.: equi impotentes regendi, id. 35, 11, 10: ob sitim impotentes sui, Curt. 4, 7: impotens irae, Liv. 29, 9, 9: laetitiae, id. 30, 42, 17: amoris, Tac. H. 4, 44: doloris, Val. Max. 4, 6, 2: animi, Curt. 8, 1 fin. al.
  2. II. In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).
    1. A. Of animated beings: mea (amica) est impotens, procax, Ter. Heaut. 2, 1, 15: victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit, Cic. Fam. 4, 9, 3: impotens, iracundus, etc., id. Phil. 5, 9, 24: homo impotentissim us, ardens odio, id. ib. 5, 16, 42: confidens, impotens, etc., id. ib. 11, 7, 16: Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens, Vell. 2, 11, 1: si contra impotentem suscepta est causa, Quint. 6, 1, 12: ferox atque impotens mulier, Suet. Ner. 28: inimici, id. Claud. 15: militibus impotens, violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.
          1. (β) Poet. with inf.: (regina) quidlibet impotens Sperare, Hor. C. 1, 37, 10.
    2. B. Of inanim. and abstr. things: quae effrenatio impotentis animi! Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.: aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse, id. Part. Or. 35, 119: laetitia, id. Tusc. 5, 7, 17: impotentissimus dominatus, id. Fam. 10, 27, 1: in multo impotentiorem subito rabiem accensi, Liv. 29, 9, 6: impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.), Quint. 12, 1, 6: actiones, id. 5, 13, 21: superstitio (with saeva), Curt. 4, 10: postulatum, Liv. 7, 41, 8: jussa mulierum (with pervicacia), Tac. A. 3, 33: injuria, Liv. 38, 56, 11: amor, Cat. 35, 12: Aquilo, Hor. C. 3, 30, 3; cf. freta, Cat. 4, 18.
      Hence, adv.: impŏtenter.
      1. 1. (Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare): elephantos impotentius regi, Liv. 27, 48, 11.
        More freq., but perh. not anteAug.,
      2. 2. (Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately: aliquid facere, Quint. 1, 3, 13: dicere aliquid, id. 6, 3, 83: uti magna potentia, Sen. Ep. 42: flagitare divisionem agrorum divitum, Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33.
        Sup.: quae impotentissime fecit, Sen. Ben. 4, 17.

impŏtenter (inp-), adv., v. impotens fin.

impŏtentĭa (inp-), ae, f. [impotens].

  1. * I. Inability, want of wealth, poverty: magis propter suam impotentiam se semper credunt neglegi, Ter. Ad. 4, 3, 16.
  2. II. Want of moderation or self-restraint, ungovernableness, passionate behavior, violence, fury (freq. and class.): impotentia quaedam animi a temperantia et moderatione plurimum dissidens, Cic. Tusc. 4, 15, 34; Poet. ap. Cic. Tusc. 4, 16, 35: impotentia commotus animi, Sisenn. ap. Non. 527, 14: numquam potentia sua ad impotentiam usus, Vell. 2, 29: impotentiae exprobratio, Quint. 6, 2, 16: muliebris, Liv. 34, 2, 2; Tac. A. 1, 4; 12, 57: veteranorum, id. ib. 14, 31: nullius astri Gregem aestuosa torret impotentia, fiery violence, Hor. Epod. 16, 62.