Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ex-opto, āvi, ātum, 1, v. a., to wish or desire greatly, to long for a thing (class.).

        1. (α) With acc.: quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant, Cic. Off. 1, 32, 118: Samnitium adventum, Liv. 9, 25, 5: illum exoptavit potius? Plaut. Bacch. 3, 4, 3: aliquid, id. As. 3, 3, 133: omnes te oderunt, tibi pestem exoptant, wish you, Cic. Pis. 40, 96.
        2. (β) With inf.-clause as object: multis de causis te exopto quam primum videre, Cic. Fam. 4, 6, 3: aemulari neglegentiam alicuius, Ter. And. prol. 20 (but not in Enn. Ann., where the better read. is laudarier optans, v. Vahl. p. 80).
        3. (γ) With ut: omnium hominum exopto ut fiam miserorum miserrimus, Plaut. Men. 5, 2, 65: ut sempiternae laudi tibi sit iste tribunatus exopto, Cic. Fam. 2, 7, 1.
        4. (δ) Absol.: neque nobis cupientibus atque exoptantibus fructus otii datus est, Cic. de Or. 1, 1, 2.
          Hence, exoptātus, a, um, P. a., greatly wished or desired, longed for: edepol me uxori exoptatum credo adventurum domum, Plaut. Am. 2, 2, 22; id. Truc. 2, 6, 33; id. Capt. 5, 4, 9; id. Curc. 2, 3, 27: Antiphila, maxume animo exoptata meo, Ter. Heaut. 2, 4, 28: ut exoptatum inimico nuntium primus adferret, Cic. Rosc. Am. 7, 19: erit et tibi exoptatum optinget, Plaut. Mil. 4, 2, 20; id. As. 3, 3, 136.
          Comp.: nihil exoptatius adventu meo, Cic. Att. 5, 15, 1.
          Sup.: o mi ere exoptatissume, Plaut. Trin. 4, 3, 65: gratulatio, Cic. Att. 4, 1, 2.
          Adv. seems not to occur.