Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ē-rŭdĭo, īvi or ii, ītum, 4, v. a., qs. to free from roughness, i. e. to polish, educate, instruct, teach (freq. and class.; cf.: doceo, edoceo, praecipio, instituo).

  1. I. Prop.: studiosos discendi erudiunt atque docent, Cic. Off. 1, 44, 156: aliquem, id. Div. 2, 2 (with docere); id. de Or. 3, 9, 35 (with instituere); id. ib. 2, 1, 12; Quint. prooem. § 1; 6 et saep.: filios ad majorum instituta (with instituere), Cic. Verr. 2, 3, 69; cf. id. Tusc. 1, 26: aliquem artibus, id. Fam. 1, 7 fin.; cf. id. Rep. 2, 19, 34: eum ad exquisitissimam consuetudinem Graecorum erudiit, id. ib. 2, 21, 37: aliquem in jure civili, id. de Or. 1, 59 fin.; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 3.
    With two acc. (poet. and in post-Aug. prose): aliquem leges praeceptaque belli, Stat. Th. 10, 507; cf. Val. Fl. 2, 50; v. also under P. a.: aliquem, with an object-clause, Plin. 33, 11, 53, § 149; cf. without aliquem, Ov. F. 3, 820; Sil. 11, 352.
    With a rel.-clause as object: qua possint arte capi, Ov. F. 3, 294: tirones neque in ludo, neque per lanistas, i. e. to cause to be instructed, Suet. Caes. 26: gladiatores sub eodem magistro eruditi, Quint. 2, 17, 33: Athenas erudiendi gratia missus, Just. 17, 3, 11; once: aliquem de aliqua re, Cic.: obviae mihi velim sint tuae litterae, quae me erudiant de omni re publica, instruct me, keep me informed of, Cic. Fam. 2, 12, 1.
  2. II. Transf., of objects not personal: artes, Ov. M. 8, 215: ut flerent, oculos erudiere suos, id. R. Am. 690; id. Am. 1, 14, 30: Polycletus consummasse hanc scientiam judicatur et toreuticen sic erudisse, ut Phidias aperuisse, to have cultivated, brought to perfection, Plin. 34, 8, 19, § 56.
    Hence, ērŭdītus, a, um, P. a., learned, accomplished, well-informed, skilled, experienced (cf.: litteratus, doctus, peritus, gnarus, scitus).
    1. A. Prop.: est non satis politus iis artibus, quas qui tenent eruditi appellantur, Cic. Fin. 1, 7 fin.: Graeculus otiosus et loquax, et fortasse doctus atque eruditus, id. de Or. 1, 22, 102: semper mihi et doctrina et eruditi homines placuerunt, id. Rep. 1, 17 fin.; id. Tusc. 1, 3: nec sicut vulgus sed ut eruditi solent appellare sapientem, id. Lael. 2, 6; cf. opp. rusticus, Quint. 11, 1, 45; 8, 6, 75 et saep.: non transmarinis nec importatis artibus eruditi, sed genuinis domesticisque virtutibus, Cic. Rep. 2, 15 fin.: homines non litteris ad rei militaris scientiam, sed rebus gestis ac victoriis eruditos, id. Font. 15, 33; id. Q. Fr. 1, 1, 7 fin.; cf. id. Brut. 67, 236; id. Arch. 7; id. N. D. 3, 9, 23 al.: eruditi Socraticis disputationibus, id. de Or. 3, 34, 139: a pueris eruditi artibus militiae, Liv. 42, 52 et saep.; cf. in the comp.: litteris eruditior quam Curio, Cic. Brut. 82; and in the sup.: Scaevola, homo omnium et disciplina juris civilis eruditissimus, id. de Or. 1, 39, 180.
      With acc.: Graecas res eruditi, Gell. 2, 21, 3; cf. id. 19, 12, 9.
      With inf.: eruditus utilia honestis miscere, Tac. Agr. 8.
    2. B. Transf., of inanimate and abstract subjects: quod ceteri minus eruditis hominum seculis fuerunt, Cic. Rep. 2, 10: tempora (with docti homines), id. ib.: aures, id. ib. 2, 42; id. Or. 34, 119; Quint. 10, 1, 32: animus, Cic. Fam. 5, 14: oratio (opp. popularis), id. Par. prooem. § 4; cf. Quint. 8, 3, 17; 8, 6, 24 al.: Graecorum copia, fulness of Greek learning, Cic. Leg. 1, 2, 7: palata, i. e. practised, fine (with docta), Col. 8, 16, 4; cf. gustus, Tac. A. 16, 18.
      In neutr. with a subject-clause: ex historia ducere urbanitatem, eruditum est, Quint. 6, 3, 98; cf.: eruditissimum longe, si, etc., id. 9, 2, 97.
      Adv.: ērŭdītē, learnedly, eruditely.
      Comp., Cic. de Sen. 1 fin.; Quint. 1, 5, 36.
      Sup., Cic. Or. 52; Plin. Ep. 1, 9, 8.