Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ef-fēmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [femina], to make feminine.

  1. * I. Lit.: effeminarunt eum (sc. aërem) Junonique tribuerunt, Cic. N. D. 2, 26, 66.
  2. II. Trop., to make womanish, effeminate, to enervate: fortitudinis praecepta sunt, quae effeminari virum vetant in dolore, Cic. Fin. 2, 29, 94: corpus animumque virilem, * Sall. C. 11, 3: animos, Caes. B. G. 1, 1, 3: homines (with remollescere), id. ib. 4, 2 fin.; cf.: cogitationibus mollissimis effeminamur, Cic. Tusc. 1, 40: vultus, id. Or. in Clod. Fragm. 5, p. 153 ed. Orell.: illa elocutio res ipsas effeminat, Quint. 8 prooëm. § 20.
    1. B. Meton. (causa pro effectu), to dishonor, disgrace, Claud. in Eutrop. 1, 10.
      Hence, effēmĭnātus, a, um, P. a.
    1. A. Womanish, effeminate (cf.: mollis, luxuriosus, dissolutus): ne quid effeminatum aut molle sit, Cic. Off. 1, 35, 129; cf. id. Tusc. 4, 30: intolerabile est servire impuro, impudico, effeminato, id. Phil. 3, 5; so absol., Col. praef. § 15; cf. histrio, Tert. Spect. 25: furialis illa vox, religiosis altaribus effeminata, Cic. Planc. 35, 86: effeminata ac levis opinio, id. Tusc. 2, 22, 52: effeminata et enervis compositio, Quint. 9, 4, 142; cf. id. 1, 8, 2; 2, 5, 10 al.
      Comp.: multitudo Cypriorum, Val. Max. 9, 3 fin.
      Sup.:
      animi languor, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 27.
    2. B. In mal. part., that submits to unnatural lust: pathicus, Suet. Aug. 68; Auct. Priap. 58, 2; Vulg. 3 Reg. 14, 24 al.
      Adv.: effēmĭnāte, effeminately (acc. to A.), Cic. Off. 1, 4 fin.; Sen. Cons. ad Polyb. 36; Val. Max. 2, 7, 9.