Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

crīmĭnōsē, adv., v. criminosus fin.

crīmĭnōsus, a, um, adj. [crimen, I.], full of reproaches, reproachful, accusalory, calumniating, slanderous (class.): ne cum me nimium gratum illi esse dicant, id mihi criminosum esse possit, Cic. Planc. 2, 4; id. Verr. 2, 2, 67, § 162; cf.: in hunc, id. Sull. 13, 36: nomen, id. Planc. 19, 46: orationes, Liv. 8, 12, 14: iambi, Hor. C. 1, 16, 2: criminosissimus liber, Suet. Caes. 75; cf. Quint. 9, 2, 23: ille acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus, Cic. Clu. 34, 94.
Hence, subst.: crīmĭnōsus, i, m., a guilty man, Cassiod. Var. 3, 57.
Comp., Auct. Her. 4, 40, 52.
Adv.: crī-mĭnōsē, reproach fully, slanderously, Cic. Rosc. Am. 20, 55; Sall. J. 64, 5; Liv. 38, 43, 7; 40, 9, 13; Tac. A. 16, 20.
Comp., Cic. Brut. 34, 131; Tac. H. 3, 38.
Sup., Suet. Tib. 53.