Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

concĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [concieo], to move violently, to put in violent or quick motion, to stir up, rouse up, excite, incite, shake.

  1. I. Prop. (thus most freq. in the poets and histt.): artus, Lucr. 3, 292; 3, 301: equum calcaribus, Liv. 2, 6, 8; cf.: equum in aliquem, Nep. Pelop. 5, 4: concitant equos permittuntque in hostem, Liv. 3, 61, 8: equos adversos, id. 8, 7, 9; cf. also under P. a.: naves quantā maximā celeritate poterat, id. 36, 44, 4; cf.: classem concitatam remis, id. 30, 25, 8; 37, 11, 10: navem remis, Curt. 4, 3, 2: in alteram (navem) quinqueremis eadem concitata, id. 4, 4, 7: agmen, Ov. M. 14, 239: omne nemus, id. F. 1, 436: feras, id. ib. 2, 286: tela, Liv. 34, 39, 3: eversas Eurus aquas, Ov. H. 7, 42; cf.: mare aeriore vento, Curt. 4, 3, 17: graves pluvias, Ov. F. 2, 72: se in hostem, Liv. 8, 39, 7; cf.: se in Teucros alis (Alecto), Verg. A. 7, 476: se in fugam, to take to flight, Liv. 22, 17, 6; cf.: se fugā in aliquem locum, Val. Fl. 3, 383.
  2. II. Trop. (class. and very freq. in prose and poetry).
    1. A. Aliquem, to rouse, urge, impel one to any act, feeling, etc., to move strongly, to influence, stir up, instigate, etc.; constr. with acc. pers. and ad, in, adversus, the inf. and absol.
          1. (α) With ad and a subst., gerund, or gerundive: concitari ad studium cognoscendae percipiendaeque virtutis, Cic. de Or. 1, 47, 204; cf.: concitatus ad philosophiam studio, id. Brut. 89, 306: judicem ad fortiter judicandum, Quint. 6, 1, 20: victum ad depellendam ignominiam, id. 1, 2, 24: nos ad quaerendum, id. 10, 2, 5: omnem Galliam ad nostrum auxilium, Caes. B. G. 7, 77: multitudinem ad arma, id. ib. 7, 42 fin.; cf.: cessantes ad arma, * Hor. C. 1, 35, 16: colonias ad audendum aliquid, Suet. Caes. 8: ad convicia, id. Tib. 54: ad despiciendam vitam, id. Oth. 10.
          2. (β) With in: qui in iram concitat se, Quint. 6, 2, 27; cf. Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6.
          3. (γ) With adversus: Etruriam omnem adversus nos, Liv. 5, 4, 14: exercitum adversus regem, id. 1, 59, 12.
          4. * (δ) With inf.: quae vos dementia concitat captam dimittere Trojam? Ov. M. 13, 226.
            (ε) Absol., both with and without abl.: te ipsum animi quodam impetu concitatum, Cic. Mur. 31, 65; so, uxorem dolore, id. Scaur. 6, 9 (Fragm. ap. Prisc. p. 689 P.): aliquem injuriis, Sall. C. 35, 3: multitudinem fallaci spe, Liv. 6, 15, 6: familiam seditionibus, Col. 1, 8, 18: aliquem aliquo adfectu, Quint. 10, 7, 15: irā, Liv. 23, 7, 7; 42, 59, 2; Quint. 6, 3, 46; Liv. 7, 8, 3: aspectu pignorum suorum concitari, Tac. Agr. 38; Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6: quo enim spectat illudnisi ut opifices concitentur? should be excited to sedition, id. Ac. 2, 47, 144; cf. id. Fl. 8, 18 sq.; Asin. ap. Cic. Fam. 10, 33, 4; cf. servitia, Sall. C. 46, 3: multitudinem, Nep. Arist. 1, 3: suos, Caes. B. G. 5, 26: judices (opp. flectere), Quint. 6, 1, 9; cf. (opp. placare), id. 11, 3, 170; (opp. mitigare), id. 3, 4, 3; 4, 2, 9; 6, 2, 12: concitare animos ac remittere, id. 9, 4, 11: tuas aures de nobis, Prop. 3 (4), 15, 45.
    2. B. Aliquid, to rouse, excite, cause, occasion, produce any action, passion, evil, etc.: bellum, Cic. Fam. 15, 4, 6; Hirt. B. G. 8, 22; Nep. Ham. 4, 3; Liv. 5, 5, 11; Flor. 4, 5, 1 al.; cf.: bellum Romanis, Liv. 35, 12, 18: quantas turbas mihi, Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch; cf.: quantam pugnam mihi, Quint. 10, 1, 105: lacrimas totius populi Romani, id. 11, 3, : misericordiam populi, Cic. de Or. 1, 53, 227: odium (just before, commovere odium), id. Inv. 1, 54, 105; cf. id. ib. 1, 53, 100: invidiam in te ex illis rebus, id. Verr. 2, 5, 8, § 21: invidiam, odium, iram, Quint. 6, 1, 14: iram (opp. lenire), id. 3, 8, 12: risum, Cic. de Or. 2, 58, 235: seditionem ac discordiam, id. Mur. 39, 83: tumultum, Caes. B. C. 3, 18; Liv. 38, 33, 7: aspera iambis maxime concitantur, Quint. 9, 4, 136: error vanis concitatus imaginibus, Val. Max. 9, 9 init.: morbos, Cels. 2, 13: pituitam, id. 6, 6, 15: somnum, Plin. 20, 17, 73, § 189.
      Hence, concĭtātus, a, um, P. a.
    1. A. (Acc. to I.) Violently moved, i. e. rapid, swift, quick: equo concitato ad hostem vehitur, at full speed, Nep. Dat. 4 fin. (more freq. citato equo; v. 2. cito, P. a.): quam concitatissimos equos immittere jubet, Liv. 35, 5, 8: conversio caeli concitatior, Cic. Rep. 6, 18, 18; so, cursu, Liv. 35, 29, 6: concitatissimus corporis motus, Quint. 2, 11, 4.
    2. B. (Acc. to II.) Roused up, excited, vehement, ardent (freq. in Quint.): testimonia non concitatae contionis sed jurati senatūs, Cic. Fl. 7, 17: (in comoediis pater) interim concitatus, interim lenis est, Quint. 11, 3, 74: adfectus (opp. mites atque compositi), id. 6, 2, 9; cf. opp. flebiles, id. 11, 3, 162: animus an remissus, id. 3, 9, 7: causae, id. 11, 1, 3: oratio, id. 3, 8, 58 and 60: sententiae, id. 12, 9, 3; 10, 1, 44: erectā et concitatā voce (opp. summissā atque contractā), id. 11, 3, 175: Lucanus ardens et concitatus, id. 10, 1, 91.
      Comp.: concitatior accidens clamor, Liv. 10, 5, 2; Quint. 2, 15, 28; 8, 3, 14.
      Hence, concĭtātē, adv. (not in Cic.).
      1. 1. (Acc. to 1.) Quickly, rapidly: agitur pecus, Col. 6, 6, 4.
      2. 2. (Acc. to 2.) Impetuously, ardently (most freq. in Quint.): dicere, Quint. 8, 3, 40; 10, 2, 23; 11, 3, 23; 12, 10, 71: itur, id. 11, 3, 133.
        Comp.: dicere, Quint. 1, 8, 1; 3, 8, 68; 9, 4, 130: movere adfectus, id. 12, 10, 26.
        *Sup.: raperet ventus, Aug. Civ. Dei, 5, 26.