Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cēlo, āvi, ātum, 1, v. a. (contract. form of the gen. plur. part. pass. celatum = celatorum, Plaut. Trin. 2, 1, 15 Ritschl N. cr.) [cf. caligo], to hide something from one, to keep secret, to conceal; constr.,

  1. I. With a double acc., as in Gr κρύπτω τινά τι; cf. Zumpt, Gram. § 391 (class. in prose and poetry): neque enim id est celare, quicquid reticeas; sed cum, quod tu scias, id ignorare emolumenti tui causā velis eos, quorum intersit id scire, etc., Cic. Off. 3, 13, 57: te atque alios partum ut celaret suum, Ter. Hec. 3, 3, 24: ea ne me celet, consuefeci filium, id. Ad. 1, 1, 29; id. Hec. 3, 1, 40: non te celavi sermonem T. Ampii, Cic. Fam. 2, 16, 3: iter omnis celat, Nep. Eum. 8, 7: ut tegat hoc celetque viros, Ov. F. 4, 149.
    Rare, aliquem de aliquā re: de armis, de ferro, de insidiis celare te noluit? Cic. Deiot. 6, 18; id. Fam. 7, 20, 3 (more freq. in pass.: v. the foll.).
    Pass.: celor rem, but more freq. celor hoc, illud, etc., something is concealed from me: nosne hoc celatos tam diu, Ter. Hec. 4, 4, 23: sed tamen indicabo tibi quod mehercule inprimis celatum volebam, Cic. Q. Fr. 3, 5, 4.
    More freq. celor de re: non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. Clu. 66, 189: credo celatum esse Cassium de Sullā uno, id. Sull. 13, 39: debes existimare te maximis de rebus a fratre esse celatum, id. Fam. 5, 2, 9: quod neque celari Alexandrini possent in apparanda fugā, Auct. B. Alex. 7.
    More rare, mihi res celatur: id Alcibiadi diutius celari non potuit, Nep. Alcib. 5, 2 (al. Alcibiades).
  2. II. With one acc.
    1. A. With acc. of the direct object: aliquid, to conceal, hide, cover; and of persons: aliquem, to hide, conceal one.
      1. 1. Aliquid (so most freq.): celem tam insperatum gaudium? Ter. Heaut. 3, 1, 5: iras, id. Hec. 2, 2, 11: sententiam, Cic. Ac. 2, 18, 60: crudelia consilia dulci formā, * Cat. 64, 175: perjuria, Tib. 1, 9, 3: factum, Verg. A. 1, 351: aurum, Hor. C. 3, 3, 42: fontium origines, id. ib. 4, 14, 45: sol diem qui Promis et celas, id. C. S. 10: manibus uterum, to conceal by covering, Ov. M. 2, 463: vultus manibus, id. ib. 4, 683.
        With dat. (locat.) of place: sacra alia terrae celavimus, Liv. 5. 5, 1, § 9 Weissenb. ad loc. (al. terrā).
        Pass.: quod celatum est atque occultatum usque adhuc, Plaut. Aul. 2, 3, 10; cf. id. Trin. 1, 2, 127: quod turpiter factum celari poterat, Caes. B. G. 7, 80, 5: armorum tertia pars celata, id. ib. 2, 32 fin.: amor celatus, Ter. And. 1, 1, 105: ut celetur consuetio, Plaut. Am. 1, 2, 28; so Lucr. 1, 904; 5, 1159; Tib. 1, 2, 34; Prop. 3 (4), 25, 11; Hor. C. 4, 9, 30; Ov. M. 9, 516 et saep.
      2. 2. Aliquem, to hide, conceal one: plerosque hi qui receperant, celant, Caes. B. C. 1, 76: aliquem silvis, Verg. A. 10, 417; cf. id. ib. 6, 443: fugitivum, Dig. 11, 4, 1: se tenebris, Verg. A. 9, 425: a domino, Dig. 21, 1, 17 pr.
        Pass.: diu celari (virgo) non potest, Ter. Eun. 2, 3, 4; id. Heaut. 4, 3, 20: celabitur auctor, Hor. S. 2, 4, 11: capillamento celatus, Suet. Calig. 11; cf. id. Dom. 1.
    2. B. With acc. of the remote object: celare aliquem (diff. from the preced.), to conceal, hide from one: Jovis hospitalis numen numquam celare potuisset, homines fortasse celavisset, Cic. Deiot. 6, 18; so id. Off. 3, 13, 57; Ov. H. 18, 13 al.
      Pass.: celabar, excludebar, Cic. Agr. 2, 5, 12; id. Fam. 5, 19, 2; id. Q. Fr. 2, 15 (16), 5: non ego celari possum, quid, etc., Tib. 1, 8, 1.
    3. C. Absol.: non est celandum, Nep. Att. 12, 2: celatum indagator, Plaut. Trin. 2, 1, 15.
      P. a. as subst.: cēlāta, ōrum, n., secrets: et celata omnia Paene pessum dedit, Plaut. Trin. 1, 2, 127.