Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

assectātor (ads-), ōris, m. [assector], he that is in attendance upon any one (as friend, servant, client, etc.), a follower, an attendant (in a good sense, while assecla is used in a contemptuous sense).

  1. I. Lit.: vetus adsectator ex numero amicorum, Cic. Verr. 2, 2, 11: cum comitatu adsectatoribusque, id. Balb. 27 fin.: hujus autem rei (sc. adsectationis) tres partes sunt: una salutatorum, cum domum veniunt; altera deductorum, tertia adsectatorum, who are always in attendance upon the candidates, Q. Cic. Petit. Cons. 9 al.: cancer dapis adsectator, Plin. 9, 42, 66, § 142.
  2. II. Trop., a disciple: sapientiae, i. e. philosophus, Plin. 8, 17, 21, § 59: eloquentiae, id. 29, 1, 5, § 8: dicendi, id. 20, 14, 57, § 160: auditor adsectatorque Protagorae, Gell. 5, 10, 7.