Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

altar and altāre, āris, n., v. altaria.

altārĭa, jum, n. (ante-class and class. only in plur.; later in sing., in three forms: altāre, is, n., Fest. s. v. adulescit, p. 5; Isid. Orig. 15, 4: altar, āris, n., Prud. στεφ.; Vincent. 2, 515, and 9, 212; and altārĭum, ii, n., Inscr. Orell. 2519; Hier. Ep. 69.
Abl. altari, Petr. 135, Vulg. Gen. 33, 20, ib. Matt. 23, 20 al.) [cf. adoleo, adolesco, as sacrificial terms, Paul. ex Fest. p. 5 Müll., or altus from its height, id. ib. p. 29; Serv. ad Verg. E. 5, 66].

  1. I. That which was placed upon the altar proper (ara) for the burning of the victim (altaria sunt, in quibus igne adoletur, Paul. ex Fest. p. 5 Müll.; cf. id. ib. p. 29): celeres urunt altaria flammae, Tib. 4, 6, 17: structae diris altaribus arae, Luc. 3, 404: aris altaria imponere, Quint. Decl. 12, 26; Sol. 9.
    Hence,
  2. II. Poet. (pars pro toto), a high altar (built and ornamented with more splendor than the ara; cf. Voss ad Verg. E. 5, 66; Hab. Syn. 129): Conspergunt aras adolentque altaria donis, Lucr. 4, 1237: en quattuor aras; Ecce duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo, two high altars to Phœbus, Verg. E. 5, 66 (ubi v. Wagn. and Voss): inter aras et altaria, i. e. in Capitolio, Plin. Pan. 1, 5: altaria thymiamatis, Vulg. Exod. 30, 27; ib. Rom. 11, 3 al.
    Sing. (eccl. Lat.): aedificabit ibi altare Domino, Vulg. Gen. 12, 7; ib. Psa. 25, 6; ib. Matt. 5, 23: altare de terrā facere, ib. Exod. 20, 24: altare lapideum, ib. ib. 20, 25: altare aureum, ib. Num. 4, 11; ib. Apoc. 8, 3 al. persaepe.
    Also plur. of a single altar: a cujus altaribus, Cic. Cat. 1, 9 fin.: ab altaribus fugatus, id. Har. Resp. 5: amoveri ab altaribus juvenem jussisset, Liv. 2, 12: Hannibalem altaribus admotum, id. 21, 1: altaria et aram complexa, Tac. A. 16, 31: sumptis in manus altaribus, Just. 24, 2; Suet. Aug. 94.

alto, āre, v. a. [altus], to make high, to raise, elevate (only in the foll. exs.), Sid. Ep. 8, 9: sol altatus, id. ib. 2, 2.