Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ăd-aequo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.

  1. I. Act.
    1. A. To make equal to, to equalize, to level with; hence,
        1. a. In Cic. usually with cum (cf. aequare cum, Verg. A. 1, 193): qui cum virtute fortunam adaequavit, Cic. Arch. 10, 24: quaeadmonet, commemorationem nominis nostri, cum omni posteritate adaequandam, id. ib. 11, 29: in summa amicorum copia cum familiarissimis ejus est adaequatus (i. e. par habitus), id. Balb. 28, 63.
        2. b. In the histt. alicui rei (cf.: aequo and aequiparo): molibus ferme (oppidi) moenibus adaequatis, on a level with, Caes. B. G. 3, 12: omnia tecta solo adaequare, to level with the ground, Liv. 1, 29: quibus duobus operibus vix nova haec magnificentia quidquam adaequare potuit, id. ib. 56; and with solo understood: Alesiam flammis adaequare, Flor. 3, 10, 23: cum Claudius libertos sibique et legibus adaequaverit, Tac. A. 12, 60: colonias jure et dignatione urbiadaequavit, Suet. Aug. 46; so Dom. 2.
      1. 2. Trop., to compare to or with: qui formam, aetatem, genus mortis magni Alexandri fatis adaequarent, Tac. Ann. 2, 73.
    2. B. To attain to, or reach, by equalling.
      With acc. (cf.: aequo and aequiparo): ne quid absit quod deorum vitam possit adaequare, Cic. Univ. 11: longarum navium cursum adaequaverunt, Caes. B. G. 5, 8: ut muri altitudinem acervi armorum adaequarent, id. ib. 2, 32; cf. id. B. C. 2, 16, and Sall. J. 4.
  2. II. Neut., to be equal.
        1. a. Absol.: senatorum urna copiose absolvit, equitum adaequavit, the votes of the equites were equally divided, there was an equal number for acquitting and for condemning, Cic. Q. Fr. 2, 6, 6.
        2. b. With dat.: turris quae moenibus adaequaret, Auct. B. G. 8, 41: se virtute nostris adaequare non posse intellegunt, Caes. B. C. 2, 16 Dinter, where some read nostros: adaequare apud Caesarem gratiā, sc. Aeduis, id. B: G. 6, 12.