Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

mās, măris (n. mare, rare; gen. plur marium, Cic. Part. Or. 10, 35; Mel. 3, 9, 5), adj. [prob. from Sanscr. root man, think; manus, man, human being; cf.: memini, moneo, etc.], male, masculine, of the male sex: mare et femineum sexus, App. de Mund. p. 66 med.: maribus (sc. diis), Cic. Leg. 2, 12, 29: si marem (anguem) emisissetsi feminam, etc., id. Div. 1, 18, 36; id. Part. Or. 10; so, emissio maris anguis (opp. emissio feminae anguis), id. Div. 2, 29, 62: mas vitellus, a male yolk, i. e. which would produce a male chick, Hor. S. 2, 4, 14.
Of plants: ure mares oleas, Ov. F. 4, 741.

  1. B. Transf., masculine, manly, brave (poet.): quod mares homines amant, Plaut. Poen. 5, 5, 32: maribus Curiis, Hor. Ep. 1, 1, 64: animi, id. A. P. 402: male mas, unmanly, effeminate, Cat. 16, 13: atque marem strepitum fidis intendisse Latinae, i. e. a manly, noble strain, Pers. 6, 4.
    As subst.: mās, māris, a male (opp. femina, v. infra).
  1. A. Lit., of gods, human beings, and animals: congressio maris et feminae, Cic. Rep. 1, 24, 38: et mares deos et feminas esse dicitis, id. N. D. 1, 34, 95: (bestiarum) aliae mares, aliae feminae suntet in mare et in femina, etc., id. ib. 2, 51, 128; cf.: feminaque ut maribus conjungi possit, Lucr. 5, 853: marium expers, Suet. Claud. 33; so, marium pignora, id. Aug. 21 Oud. N. cr.: stuprum in maribus, Quint. 11, 1, 84: vos tollite laudibus, mares, Delon Apollinis, Hor. C. 1, 21, 10.
  2. B. Trop., of plants: in tilia mas et femina differunt omni modo: namque et materies dura ac nodosa, etc., Plin. 16, 14, 25, § 65: cognati virilis sexus, per mares descendentes, Ulp. Fragm. 26, 1.