Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. admŏnĭtus, a, um, Part. of admoneo.

2. admŏnĭtus, ūs, m. [admoneo], used only in the abl.

  1. I. A reminding, suggestion (class.): acrius de claris viris locorum admonitu cogitamus, Cic. Fin. 5, 2; Ov. R. A. 729: admonitu Allobrogum praetorem misi, Cic. Cat. 3, 3, 8; Ov. F. 3, 612; Caes. B. C. 3, 92; Liv. 1, 48; Curt. 4, 13, 25; Tac. H. 3, 81.
  2. II. Instance, request: admonitu tuo perfeci libros, Cic. Att. 13, 18: ut Attici admonitu eam reficiendam curaret, Nep. Att. 20; Liv. 1, 48.
  3. III. Reproof: acrior admonitu est, Ov. M. 3, 564.