Lewis & Short

com-măcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a., to spot, stain, pollute, defile on all sides (rare but class.).

  1. I. Lit.: sanguine manus, Verg. E. 8, 48: sanguine suo altaria deūm, Tac. A. 1, 39: commaculatus sanguine, Paul. Nol. 6, 164.
  2. II. Trop.: se isto infinito ambitu, * Cic. Cael. 7, 16: se cum Jugurthā miscendo, Sall. J. 102, 5: pia templa domosque occursu, Stat. Th. 11, 752: se consortiis aliquorum, Cod. Th. 3, 12, 3: vidnitatem stupri procacitate, ib. 3, 16, 2: flagitiis commaculatus, Tac. A. 16, 32: nam praeter satellites commaculatos quis eadem volt? Sall. H. 1, 41, 21 Dietscn.