Lewis & Short

inter-curso, āvi, ātum, 1, v. n. freq. [intercurro] (tmesis: inter enim cursant, Lucr. 3, 262), to run between.

  1. I. Lit.: intercursantibus barbaris, Liv. 21, 35, 1.
  2. II. Transf., to be or lie between; to grow, move, or be in motion between: acinos foliis intercursantibus, Plin. 14, 3, 4, § 42; 15, 22, 24, § 88; in tmesi: inter enim cursant primordia principiorum motibus inter se, Lucr. 3, 262.