Lewis & Short

incendĭārĭus, a, um, adj. [incendium], causing a conflagration, setting on fire, fire-.

  1. I. Adj.: avis, fire-bird, Plin. 10, 13, 17, § 36: oleum, Veg. Mil. 4, 8; 18: tela, Amm. 20, 11.
  2. II. Subst.: incendĭārĭus, ii, m., an incendiary, Tac. A. 15, 67; Suet. Vit. 17: incendiarii, qui consulto incendium inferunt, Paul. Sent. 5, 3, 6.