Lewis & Short

ĕrēmus (ĕrĕmus, Prud. Cathem. 5, 89; id. Psych. 371), a, um, adj., = ἔρημος, waste, desert (late Lat.).

  1. I. Adj.: loca, Cod. Just. 11, 57, 4.
  2. II. Subst.: ĕrēmus, i, m. (sc. locus), or f. (sc. regio), a wilderness, desert, Tert. Idol. 5; Sulpic. Sever. Dial. 1, 15; Vulg. Deut. 1, 19 al.